Bölüm 10 — Küllerden Doğan Taht
Droneya Sarayı — Şafak Sonrası
Kanlı iç savaş bitmişti.Sarayın avlusu, dövüş izleri ve kan lekeleriyle doluydu.Halk yavaş yavaş avluya toplanıyor, kimlerin sağ kaldığını, kimin artık başta olduğunu görmek istiyordu.
Droneya bayrağı, sabahın solgun ışığı altında hâlâ zirvede dalgalanıyordu.
Vendiki, Kavros ve Era, yaralı ama ayakta, Alporo'nun yanında duruyordu.
Vendiki (sessizce):"Bitti… Hainler temizlendi."
Era:"Şimdi herkesin önünde konuşmalısınız Komutanım."
Alporo, avluda kalan halka baktı. Yaralılar, yaşlılar, askerler… ve umudu yitirmemiş yüzler.Gökyüzüne bakıp derin bir nefes aldı.
Alporo:"Droneya halkı!Bugün burada yalnızca düşmanlarımızı değil, ihanet eden kardeşlerimizi de toprağa gömdük.Bu taht kanla kuruldu, ihaneti kanla temizlendi.Ve şimdi size söz veriyorum…Bu ülke bir daha asla bölünmeyecek!Bir daha asla düşmeyecek!Ve ben, Alporo Droneya, son nefesime kadar bu toprakların başında olacağım!"
Halktan zafer çığlıkları yükseldi.
"Droneya yaşasın!""Komutan Alporo!""Droneya düşmez!"
Kavros:"Yeni bir çağ başlıyor Komutanım."
Alporo:"Kanla yazılmış ama onurumuzla taşınacak bir çağ."
O sırada ufukta Kan Krallığı'nın casusları, iç savaşı ve zaferi izliyordu.
Casus:"Alporo hâlâ hayatta… Krala bildirin. Bir sonraki saldırı daha güçlü olmalı."
Ve atını sürüp uzaklaştı.
📜 Bölüm 10 Sonu
Droneya küllerinden doğdu. Ama fırtına bitmedi.Kan Krallığı daha büyük bir orduyla gelmeye hazırlanıyordu.Alporo ise yeni bir plan kurmak zorundaydı.Taht kan istiyordu… ama bu kez, yalnızca düşmanın kanını.